1. การออกเสียง 一[yī] (ปกติเราจะออกเสียงคำนี้เป็นเสียงหนึ่ง)
1.1 การออกเสียง 一 [yī] เป็นเสียงหนึ่ง (第一声/阴平)
2. การออกเสียง 不 [bù] (ปกติเราจะออกเสียงนี้เป็นเสียงสี่)
2.1 ออกเสียง 不 [bù] เป็นเสียงสี่ (第四声/去声）)
1.1 การออกเสียง 一 [yī] เป็นเสียงหนึ่ง (第一声/阴平)
- เมื่ออยู่เดี่ยวๆ เช่น
- 一 [yī]
- เมื่อเป็นลำดับที่ (序数) เช่น
- 第一 [dì yī]
- เมื่ออยู่ท้ายประโยค เช่น
- 初一 [chū yī]
- 统一 [tǒng yī]
- เมื่อวางอยู่หน้าเสียงสี่ (第四声/去声) เช่น
- 一面 [yí miàn]
- 一切 [yí qiè]
- 一个 [yí gè]
- เมื่อวางอยู่หน้าเสียงหนึ่ง (第一声/阴平), เสียงสอง
(第二声/阳平) และเสียงสาม (第三声/上声) เช่น
- 一般 [yì bān]
- 一时 [yì shí]
- 一无所有 [yì wú suǒ yǒu]
- เมื่อวางอยู่ระหว่างคำกริยาซ้ำกันสองตัว เข่น
- 说一说 [shuō yi shuō]
- 学一学 [xué yi xué]
- 看一看 [kàn yi kàn]
- 找一找 [zhǎo yi zhǎo]
2. การออกเสียง 不 [bù] (ปกติเราจะออกเสียงนี้เป็นเสียงสี่)
2.1 ออกเสียง 不 [bù] เป็นเสียงสี่ (第四声/去声）)
- เมื่ออยู่เดี่ยวๆ เช่น
- 不 [bù] ไม่
- เมื่อวางอยู่ท้ายประโยค เช่น
- 可以说“不” [kě yǐ shuō bù]
- เมื่อวางอยู่หน้าเสียงหนึ่ง (第一声/阴平), เสียงสอง
(第二声/阳平) และเสียงสาม (第三声/上声) เช่น
- 不甘 [bù gān] ไม่ยอม
- 不行 [bù xíng] ไม่ไ้ด้
- 不好 [bù hǎo] ไม่ดี
- เมื่อวางอยู่หน้าเสียงที่สี่ (第四声/去声) เข่น
- 不对 [bú duì]
- 不是 [búshì]
- 不利 [bú lì]
- เมื่อวางอยู่ตรงกลางของสำนวน เช่น
- 行不行 [xíng bu xíng]
- 对不起 [duì bu qǐ]
- 说不完 [shuō bu wán]
- 走不动 [zǒu bu dòng]
- เสริม กฎเหล็กในการใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์พินอิน 3 ข้อที่ต้องจำให้ได้
- สระเดี่ยวภาษาจีนของเสียงอ่าน มีอยู่ 6 ตัว a o e i u ǚ (a ตัวแรกออกเสียงปากกว้างมากที่สุด ไปหาตัวสุดท้าย ǚ ออกเสียงปากเล็กที่สุด) ตัวอย่างเช่น 所以 [suǒyǐ] คำว่า suǒ เราจะใส่วรรณยุกต์บนตัว o เพราะ สระ o อยู่ลำดับก่อนสระ u
- เมื่อพินอินมีคำสระ ui หรือ iu อยู่ ให้ใส่วรรณยุกต์บนตัวหลัง เช่น 对[duì] และ 六[liù] จะต้องใส่เสียงอ่านบนตัวหลังของ ui และ iu สาเหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะว่า ก่่อนที่จะเป็น 对[duì] และ 六[liù] ที่มีพินอิน 3 ตัว สมัยก่อนจะมีพินอินสี่ตัว คือ [duoi] และ [lieu] มาก่อน ซึ่ง[duoi] จะเขียนวรรณยุกต์บนตัว o และ [lieu] จะเขียนวรรณยุกต์บนตัว e ดังนั้นเมื่อพินอินเหลือ 3 ตัว คำอ่านก็เลยอยู่หลัง i และ u แทน
- เมื่ออักษรจีนสองตัวติดกันเป็นเสียง 3 ทั้งคู่ เวลาอ่าน ตัวอักษรตัวแรกจะ่อ่านเป็นเสียง 2 แทน แต่เวลาเขียนวรรณยุกต์ ตัวอักษรจีนตัวแรกก็ยังคงใส่วรรณยุกต์เป็นเสียงเสียงสามเหมือนเดิม เช่น 所以[suǒyǐ]
